 |
|
|
|
Home Jantien: Arm schaap Tekst : Leeuwarder Courant 14-02-2017 Jantien de Boer. Het klinkt hard en het is ook hard. De dik tweehonderd schapen die al zeven jaar de Groene Ster in Leeuwarden begrazen, grijpen naast de ‘gunning tender 50959’. Ze moeten weg, en rap ook. De gemeente Leeuwarden gunt de klus de komende vier jaar aan een schaapherder uit Tjalleberd, die ook kuddes heeft rondlopen in Meppel, Drachten, Katlijk, Elsloo en het Fochteloerveen. Sam, de Leeuwarder herder die niet op Facebook zit en nog nooit van zijn leven een tweet heeft verstuurd, moet maar zien waar hij zijn dieren de komende weken onderbrengt. Achteraf snapt hij ook wel dat hij gewoon een gelikte ecologische rapportage had moeten inleveren. Dat hij een Facebook-account met veel mooie plaatjes had moeten aanmaken omdat de gemeente daar nu eenmaal belang aan hecht. Maar hij is een Zelfstandige Zonder Personeel. Hij gebruikt zijn knoestige klauwen anders. Sam tikt geen twitterberichtjes of facebook-verhaaltjes of wetenschappelijk onderbouwde proefschriften. Hij brengt zijn schapen liever van het ene perceel naar het andere. Hij is een natuurman die samen met zijn oude moeder en haar echtgenote beschermingsnetten rondom de wilde bloemen zet. Hij kan zichzelf niet glimmend in de etalage zetten. Wat dat betreft was het een kwestie van tijd voor hij het zou afleggen tegen een veel groter bedrijf. Vorig jaar november nog schreven de gezamenlijke schaapherders in Nederland een brandbrief naar het ministerie van Economische Zaken omdat ze via een systeem van openbare aanbestedingen tegen elkaar worden uitgespeeld. Gemiddeld komen ze allemaal zo’n 30.000 euro per jaar tekort. ,,Hiep hiep hoera voor de gemeente. Prachtig hoor, die marktwerking'' Je leest het, en je moet huilen en lachen bijna, als je hoort dat Sam en zijn collega via een digitaal aanbestedingsplatform moesten knokken om de klus. Er kwam geen gesprekje, geen bezoekje, geen kopje smerige automatenkoffie in een ambtenarenkantoortje aan te pas. Alles ging digitaal. ,,U kunt de resultaten aangaande deze tender bekijken door op de onderstaande link te klikken’’, mailde de gemeente de gegadigden begin deze maand. Of Sam zijn beesten per 1 februari maar weg wilde halen. Hij heeft dieren op leeftijd. En dat is bijzonder, in een land waar een gemiddeld schaap na drie jaar tot shoarmavlees of koteletje wordt vermalen. De schapen in Leeuwarden mogen gewoon oud worden. Ze worden wat grijzer om de snuit, zegt de herder. Ze worden aandoenlijker. En hij maakt zich zorgen want waar moet hij in deze consumptiemaatschappij straks met Veluwenaar, Múske, en de eigenzinnige Houdini naartoe? Het was dikke paniek ja, nadat hij de link van de gemeente had geopend. Paniek en verdriet. De herdershonden voelen het, en de moeder van Sam vertelt na enig aarzelen over een nachtmerrie, die ze al ver voor de aanbestedingsprocedure had. Ze zag de negenjarige Veluwenaar, haar geliefde, verstandige Veluwse Heideschaap in een trein zitten. Het dier zat eerste klas, er stak een bloemetje uit haar bek, en ze wuifde met een pootje terwijl de trein naar de einder reed. Hiep hiep hoera voor de gemeente. Prachtig hoor, die marktwerking. |
|
|